Strip (4) – Amsterdam als dorp

Tekenaar Guido van Driel woont en werkt in de Rosse Buurt van Amsterdam. Voor hem is Amsterdam niet een hoofdstad, maar een stedelijk dorp, veilig en gezellig. In zijn strip 'De Fijnproever. Een Raamvertelling', vertelt hij het waargebeurde verhaal over saxofoonreparateur en hoerenloper Nico Bodewes.

'Voortpeddelend door de openbare ruimte van de dorpse stad op zijn hoge, zelf vervaardigde fiets maakt Nico bromgeluiden, zoals hij als kind al deed.'

De Wallen liggen volgens Van Driel niet in een grote stad. Ze staan ook niet voor grootstedelijke prostitutie en de uitwassen daarvan. Ze gaan veeleer terug op de tijd toen Amsterdam nog een dorp was en ‘wal’ nog gewoon ‘muur’ betekende.

Van Driel zet de Amsterdamse werkelijkheid naar zijn hand. Het lijkt of de Rosse Buurt doorloopt tot op de Nieuwmarkt. Het historische Waaggebouw op het plein wordt deel van het circuit van de raamprostitutie. Zo lijkt de Bloedstraat door te lopen tot aan de Waag zelf, terwijl in werkelijkheid het ‘rosse’ circuit voornamelijk langs het noordelijk deel van de twee belangrijkste grachten ligt, de Oudezijds Achterburgwal en de Oudezijds Voorburgwal, en langs enkele straten en stegen die op deze grachten uitkomen, zoals de Bloedstraat en de Stoofsteeg.

Nico’s Nieuwmarkt is als het ware een gesloten systeem, een opzichzelfstaand stedelijk dorp in het oudste deel (vandaar de aanduiding ‘Oudezijds’) van de Amsterdamse binnenstad. De stad van Nico is op stemmige wijze neergezet in enigszins vage, maar rake pen- en penseelstreken. Nog één keer kunnen we door het raam van Martina naar de gracht kijken. Nico fietst vrolijk zwaaiend voorbij.