‘De Duistere Steden’ is een serie strips van tekenaar François Schuiten en scenarist Benoît Peeters over moderne metropolen, metropolen die tegelijkertijd onwerkelijk en reëel - om niet zeggen surreëel - overkomen. Urbicande is zeker een duistere stad. Zo is het een volslagen raadsel waarom op een dag de kubus op het bureau van de ‘urbatect’ Eugen Robick uitgroeit tot een reusachtig, stadsomspannend roosterwerk.
Tekst Rob van der Bijl
Het stripverhaal gaat in de eerste plaats over Urbicandes stadsbouwmeester (oftewel ‘urbatect’) Robick die het stadsbestuur tracht te winnen voor de realisatie van zijn stedenbouwkundige dromen. Hij heeft een groots, symmetrisch stadsontwerp gemaakt, maar vindt geen gehoor om de benodigde brugverbinding met het stadsdeel op de duistere noordoever te verwezenlijken. Het voortwoekerende roosterwerk maakt een definitief einde aan zijn plannen.
Urbicande is ook het realistisch, maar toch duister getekend verhaal van het door alles heen groeiende traliewerk dat voor de stedelingen onvermoede mogelijkheden blijkt te bieden. Uiteindelijk vormt het een superstructuur waarmee alsnog een verbinding over de rivier tussen beide stadsdelen tot stand komt. In de ogen van Robick een volstrekte chaos, maar voor de ondernemers en bewoners een kans om nieuwe activiteiten te ontplooien. Pas op een dag als Robick de stad uit gaat en van een afstand terugkijkt, ziet hij dat het gigantische roosterwerk hem slechts chaotisch had geléken: ‘Sukkel die ik ben!’ Want daarginds ontwaart hij een volstrekt regelmatige piramidevorm.
Dan op een dag zet de traliestructuur zich weer in beweging. Opnieuw dijt het rooster in hoog tempo uit. De afgelopen maanden was het roosterwerk in gebruik genomen als reguliere, verbindende infrastructuur, die jammerlijk kapot gaat telkens als zij weer begint te groeien. Op 10 april is het duidelijk geworden: ‘Over een paar uur zal het buizenstelsel nog maar een herinnering zijn.’ Het verhaal is hiermee niet ten einde want vertwijfeld probeert het stadsbestuur een nieuw rooster te bouwen en keert Robick naar zijn bureau terug om uit natuursteen een eigen kubus te beitelen. Het verhaal van Urbicande toont ons aldus de koorts, de illusie en het gevaar die kleven aan al te grote stedenbouwkundige dromen.
____________________________
Bron: François Schuiten en Benoît Peeters, La fièvre d’Urbicande. Les Cités Obscures. Parijs/Brussel, Casterman 1985 (Nederlandse versie: De koorts van Urbicande. De Duistere Steden. Parijs/Brussel, Casterman 1984)
Type: Duistere steden
Copyright: Schuiten en Peeters / Casterman
Op de website van Rob van der Bijl vind je meer informatie en
theoretische achtergronden over het project over strip en stedenbouw, en alle oude afleveringen.
Disclaimer
De samenstellers hebben zich tot het uiterste ingespannen om de (auteurs)rechthebbende(n) op de hier getoonde stripfragmenten te achterhalen en op correcte wijze te vermelden. Indien en voor
zover (auteurs)rechthebbende(n) onjuistheden of onvolledigheden constateren, dan kunnen zij hierover contact opnemen met Blauwe Kamer waarna voor correctie en/of aanvulling zal worden zorg
gedragen.