De afgelopen decennia hebben vele architecten, stedenbouwers, kunstenaars en striptekenaars hun dromen over toekomstige steden vormgegeven. Zo ook de Nederlandse kunstenaar Constant die in jaren '60 zijn Nieuw Babylon lanceert.
Door: Rob van der Bijl
Onwennig betraden de nieuwe inwoners van het toekomstige Den Haag het reusachtige plein. Volgens de ontwerper zouden ze zich vrij voelen en onbekommerd kunnen gaan en staan waar ze maar wilden. Ze zouden spelende mensen (homo ludens) zijn, maar in plaats dwalen ze in de schaduw van megastructuren vertwijfeld door stedelijke ruimten. In wat voor stad waren ze in vredesnaam terecht gekomen?
Ze konden hun ogen niet geloven, want de reusachtige bouwwerken overschaduwden niet alleen de oude Schilderswijk, maar ook aangrenzende buurten als Transvaal. Verderop bleken belangrijke wegen als de Utrechtsebaan nu geheel verstopt onder bebouwing met extreme dichtheid. En aan de zeekant was van de badplaats Scheveningen niet veel meer overgebleven. De megastructuren hadden de stad Den Haag geheel overwoekerd.
Er kwam geen einde aan. Dichterbij leken de bouwwerken nog groter. Ongenaakbare architectuur was in de stad doorgedrongen. Entrees waren moeilijk te vinden. Maar het ergste moest nog komen, want uitwegen bleken onvindbaar. Langzaam kwamen verhalen door over stedelijke gebieden in de rest van het land waar megastructuren op vergelijkbare wijze waren ontworpen en uitgerold.
------------------------------------------------------------------------
Bron: RVDB Urban Planning (Amsterdam, augustus 2021)
Type: Duistere steden
Copyright: Rob van der Bijl / Favas.net (Amsterdam, 2021)
Voor informatie over dit (nog lopende) stripverhaal-project ‘Tokyo Dreams. The story of megalomaniac megastructures’ download de brochure.
Op de website van Rob van der Bijl vind je meer informatie en theoretische achtergronden over het project over strip en stedenbouw, en alle oude afleveringen.